Ik kwam in 1975 voor het eerst in aanraking met computers en programmeren. De computer was een PDP-11↗ van DEC. Die werkte met grote magneetbanden en floppies. Het programmeren ging via een Teletype↗-terminal met ponsband.
Mijn eerste computer was een Commodore 64↗. Ik had er een losse harde schijf bij. Het werkgeheugen van de C64 was 64 Kilobyte. Dat was toen heel veel. Nu kun je daar niet eens een foto in opslaan. Ik leerde mijzelf programmeren in Simons Basic↗, een versie van Basic waarmee je grafische objecten kon programmeren. We kwam een Epson matrixprinter bij. En een 1200/75 modem, waarmee je contact kon leggen met de wereld.
Ik legde met de C64 mijn eerste database aan, van artikelen uit het tijdschrift 64-er.
Daarna kocht ik mijn eerste PC-XT, een op maat samengestelde computer met een 10 Megabyte(!) harde schijf, een Hercules-grafische kaart en dito scherm. Hiermee kon je (in één kleur: wit) grafisch werken. Er kwam een Star NX-10 matrixprinter bij. Samen met de tekstverwerker WordPerfect kon je daarmee proportionele letters afdrukken (de m is dan breder dan de l). Ik moest de conversietabel voor de Star wel zelf maken, die was er nog niet.
Na verschillende types PC heb ik een tijd een Apple iMac G3↗ gehad. Een verademing! Hoewel je hierop met de toenmalige standaard Microsoft Office programma's kon werken, kon je de Windows- en Apple versie van documenten niet fatsoenlijk uitwisselen. Helaas moest ik toen weer terug naar het DOS/Windows besturingssysteem.
Vrijwel iedereen zat dus aan Microsoft vast. Je kunt veel slechte dingen over Microsoft zeggen, maar ze verstonden (en verstaan nog steeds) uitstekend de kunst om bij bedrijven en overheden een Vendor lock in te creëren. Als je eenmaal met Microsoft begint, komt je er nauwelijks meer vanaf...
Ik werk sinds 2013 op Chromebooks. Dat kwam zo:
Ik was zo gefrustreerd door de nukken van Windows dat ik uit pure wanhoop leerde om met Linux te werken. Linux was nog in opkomst en was nog verre van leek-vriendelijk. Het was dan ook een haat-liefde-verhouding. Beter dan de haat-verhouding met Windows, maar niet waar ik op uit was.
Ik had daarvoor ook met Apple-computers gewerkt. Het mooie daarvan is dat je het systeem eigenlijk niet kapot kan maken. Het vervelende is dat het nogal duur is en dat je je behoorlijk op een eiland zit. Er zijn niet veel mensen met een Apple...
Ik had al lang (sinds 2005) een Gmail-account bij Google en leerde de producten kennen die Google in de loop van de tijd ontwikkelde.
In 2009 kwam Google met zijn eigen internetbrowser Chrome. Tot die tijd hadden Internet Explorer, Safari, Netscape , Opera en Firefox de browsermarkt in handen. Een zoveelste browser leek geen handige zet. Toch is Chrome de meest gebruikte browser geworden.
Chrome is inmiddels, naast een browser, uitgegroeid tot een zelfstandig Operating system dat de Chromebooks aandrijft. Het heet dan Chrome OS.
Zoals gezegd, werk ik sinds 2013 met een Chromebook. Chromebooks zijn de ideale laptops/computers voor veruit de meeste 'gewone' mensen. Op mijn website Over Chromebooks↗ vertel ik daar veel meer over.